Saya tiba di London dan ia lewat malam. Saya tiba dari Davos hanya semalam dan saya juga letih tetapi saya tidak boleh tidur. Saya amat teruja.Malah, saya baru pulang ke hotel saya dari persidangan Projek Amanat Negara (PAN) di Majlis Pelajar Malaysia United Kingdom & Eire (UKEC) dan saya rasa seolah-olah saya telah melihat - jika tidak mengambil bahagian dalam masa hadapan.
Walaupun Forum Ekonomi Dunia adalah satu acara yang hangat, persidangan PAN adalah sama sekali lebih memikat dan bermakna bagi saya sebagai rakyat Malaysia.
Apa yang boleh saya katakan? Kumpulan kecil pelajar-pelajar Malaysia di Britain, jika teratur - penuh semangat dan keazaman - telah membawa minda dan suara-suara terbaik Malaysia secara bersama.
Pendek kata, mereka berjaya dan dalam berbuat demikian telah memalukan, orang tua mereka yang berfikiran sempit di Kuala Lumpur - orang-orang yang berkata bahawa rakyat Malaysia masih belum bersedia atau perlukan demokrasi dan / atau perbahasan.
Sebaliknya, dan dengan keyakinan besar, mereka telah membuktikan bahawa rakyat Malaysia sudah bersedia untuk perubahan dan dialog yang terbuka, jujur dan pada sesetengah masa panas berdebat - terdapat dalam keupayaan kita.
Walaupun saya tidak berapa pakar dalam topik sesi saya sendri (lebih-lebih lagi agama), saya gembira dan berterima kasih kerana dapat menyumbang kepada PAN itu bersama-sama dengan ahli panel rakan-rakan saya: Dr Carool Kersten, Zainah Anwar dan ahli PAS Dr Dzulkefly Ahmad.
Perbahasan antara Rafizi dan Khairy
Walau bagaimanapun, kemuncak persidangan itu tidak diragukan lagi adalah perbahasan dasar awam antara ahli PKR Rafizi Ramli dan ahli Umno, Khairy Jamaluddin.
Jangkaan di dalam kesinambungannya adalah tidak tertanggung.
Mengambil tempat duduk barisan depan dan duduk bersama-sama rakan-rakan kolumnis Marina Mahathir, saya menyediakan diri untuk pertemuan itu. Di belakang saya, bilik itu penuh dengan aktiviti.
Adakah sesi itu akan merosot menjadi sesi buruk, partisan antara kedua-dua singa muda yang menonjol? Kedua-dua lelaki yang terkenal sebagai suara lantang bagi pihak parti mereka dan Rafizi baru-baru ini telah mengambil alih profil kebangsaan yang sangat tinggi dengan serangan ke atas salah-tadbir Kerajaan (terutamanya NFC).
Apa yang berlaku, bagaimanapun, merupakan kejutan. Sesi itu sangat menarik dan sangat negarawan seperti dua orang anak muda yang sangat bijak berdebat.
Kedua-dua mereka menjelaskan kedudukan politik masing-masing. Rafizi berhujah untuk perubahan politik manakala Khairy yang dipanggil untuk mempertahankan status quo (termasuk pembaharuan).
Apabila saya berfikir tentang jawapan mereka kemudian, saya terpaksa mengaku bahawa mereka memegang jawatan yang sangat serupa.
Tenang dan munasabah, kedua-dua pemuda membincangkan pelbagai isu: dari akses media kepada kebebasan berkumpul, hubungan perkauman, dan dasar cukai Kerajaan.
Sepanjang perbahasan sejam setengah itu, dua orang pemuda tersebut membuat serangan peribadi. Tetapi tidak mentah atau kesat: mereka berhujah dengan baik dan profesional.
Lebih-lebih lagi, bukan cuba untuk mendapat ganjaran politik peribadi, mereka kekal di atas partisan.
Peralihan generasi
Pihak penganjur telah jelas banyak memikirkan tentang format sesi itu untuk mencapai kesan maksimum dan saya mengucapkan tahniah kepada mereka bagi format perbahasan ala Parlimen US yang dramatik.
Ketika saya menonton, saya terfikir bahawa saya adalah seorang saksi kepada peralihan generasi yang kritikal dalam politik Malaysia – kerana pemimpin melangkah ke hadapan untuk membincangkan perbezaan mereka secara terbuka dengan menjangkaui keremehan politik semata-mata.
Sambil mengerling ke arah Twitter saya sepanjang persidangan itu, satu lagi perkara yang saya perasan ialah berapa ramai orang yang berkongsi pendirian saya - yang telah diterbitkan beberapa minggu lalu -bahawa ia adalah satu tragedi yang sebenar bahawa suatu peristiwa seperti PAN tidak dapat mengambil tempat di Malaysia.
Ramai orang telah mendakwa bahawa debat itu bukan merupakan sebahagian daripada "budaya Malaysia".
Perdebatan bersejarah antara Rafizi dan Khairy menunjukkan betapa salahnya mereka.
UKEC menunjukkan betapa hebatnya anak-anak muda kita boleh mencapai impian tanpa kawalan pemikiran.
Acara perbahasan terbuka seperti PAN akan menjadikan Malaysia sebuah dunia yang baik dan saya menyeru kepada semua rakyat Malaysia untuk menonton perdebatan itu di internet.
Seperti yang dikatakan Rafizi dalam perbahasan beliau: "Tidak kira di pihak mana anda berada. Apa yang penting ialah anda pulang - pulang dan membawa perubahan " Kita hanya boleh berharap bahawa mereka mengambil nasihat beliau.. - Star
Rafizi KALAHKAN KJ Dalam Debat Di LONDON
"Khairy baik, tetapi Rafizi lebih baik" itu adalah pendapat daripada pelbagai hadirin ketika diminta mengulas mengenai peperangan dinamik di antara Ketua Pemuda Umno, Khairy Jamaluddin dan pengarah strategik PKR Rafizi Ramli.
Amat merugikan apabila rakyat Malaysia di rumah terlepas di dalam program perbahasan yang meriah, merangsang dan menarik ini kerana ia adalah wacana intelektual untuk semua. Tiada maki hamun. Tiada panggilan gelaran-gelaran atipikal yang biasa kedengaran di parlimen Dewan Rakyat.
Perdebatan meriah antara Khairy dan Rafizi, menjadi inspirasi kepada Malaysia agar perdebatan seperti ini perlu direplikasikan di Malaysia.
Kedua-dua mereka adalah produk-produk Universiti Inggeris dan kesopanan yang mereka tunjukkan, dihadapan orang ramai yang bersemangat terhadap mereka, telah membuktikan kepada barisan lama di dalam Umno bahawa perdebatan awam adalah sihat dan tidak perlu ditakuti. Walaupun ia tidak sehingga taraf Mitt Romney dan Newt Gingrich, bagi Malaysia, ia adalah percubaan pertama yang sangat cemerlang.
Kedua-dua mereka menyampaikan hujah-hujah mereka pada sebuah majlis pertama tahun 2012 yang dianjurkan oleh United Kingdom dan Eire Majlis Pelajar Malaysia. Topik mereka adalah 'Dasar Awam: Wawasan 2020 - Malaysia bergerak ke arah yang betul?.
Ia bukanlah perbahasan yang Rafizi mahu. Cadangan beliau untuk membincangkan kontroversi Pusat Fidlot Kebangsaan (NFC). Permintaan pertama tidak rasmi kepada Khairy, melalui media pada 14 Nov, diikuti oleh jemputan rasmi seminggu kemudian. Semuanya tidak dilayan jadi acara di London ini adalah alternatif.
Pelajar telah mengorbankan hari Ahad mereka untuk mendengar penceramah lain seperti, Rafidah Aziz, Marina Mahathir, Pang Khee Teik, Yunis Raiss, Karim Raslan, Zainah Anwar, Dr Dzulkefly Ahmad dan Dr Carool Kersten.
Tanpa ragu-ragu bintang-tarikan mereka ialah pada segmen 'Khairy dan Rafizi'. Kehadiran adalah rendah pada waktu pagi tetapi oleh masa sesi mereka dewan persidangan menjadi penuh dan melimpah ke bilik bersebelahan.
Perwataan pendebat berbeza bagaikan langit dan bumi. Khairy yang tampil dengan gaya gung-ho kelihatan pintar dengan sut kemas bagaikan gaya seorang usahawan. Tinggi dan gelap, beliau sangat berbeza berbanding Rafizi yang mengambil sikap mesra dan bertolak ansur, dengan pakaian berwarna biru muda, warna Keadilan, seakan menghantar mesej bawah sedar yang halus.
Jika Khairy kelihatan seolah-olah seperti 'Aksi Figura', Rafizi menyampaikan imej beliau seseorang yang teratur dan teliti, menunjukkan latar belakang mereka yang berbeza.
Jika Khairy kelihatan seperti dia akan menakluk orang ramai, Rafizi dalam pakaian kasual itu pintar, kelihatan lebih terjamin dan mudah didekati, memaparkan bukan sikap acuh tak acuh dan tidak berpura-pura.
Ramai yang biasa dengan ceramah Khairy sebelum ini berpendapat bahawa dia mungkin akan menjadi pemidato yang lebih baik dalam kedua-dua bahasa Melayu dan Inggeris, dan merasa ragu-ragu jika Rafizi dapat menandingi kemahiran berdebat pemimpin Pemuda Umno ini.
Mereka terbukti salah.
Bercakap dari hati
Sepanjang perdebatan itu, Khairy gagal untuk mendapat apa-apa kelebihan berbanding Rafizi. Khairy kelihatan cuba terlalu keras. Dia mungkin menjangka isu kejatuhan Shahrizat Abdul Jalil akan disebut dan tidak langsung menyangka apabila Rafizi mengabaikan isu-isu seperti NFC itu.
Rafizi meraih kesan awal dengan mengakui peranan yang dimainkan oleh bekas PM Tun Dr Mahathir Mohamed, yang dia kreditkan dengan memberikan negara arah tuju. Rafizi ringkaskan keadaan ekonomi dan berkata bahawa jika Wawasan 2020 dapat dicapai, sasaran yang ditetapkan untuk kadar pertumbuhan ekonomi tahunan telah dikekalkan sejak tahun 1990, tetapi ini tidak mapan. Selain itu, sasaran ekonomi telah terkeluar.
Hujah Rafizi ditambah lagi dengan fakta-fakta yang mudah diperolehi daripada rakyat-rakyat yang hidup di jalanan. Beliau turut bercakap tentang jurang perbezaan kekayaan, dan 40 peratus daripada penduduk negara ini berpendapatan bulanan sebanyak RM1,500 atau kurang, kebanyakannya bumiputera .
Beliau membezakan ini dengan orang-orang kaya di atas masyarakat yang terdiri daripada sebahagian kecil masyarakat. Beliau mengaitkan fakta-fakta ini dengan kemarahan rakyat.
Khairy yang gagal menolak penilaian ekonomi Rafizi ini mula menghujani orang ramai dengan angka-angka dan akronim seperti ETP, FDI, Indeks Pembangunan Manusia dan krisis kewangan Asia.
Adakah ini disengajakan?. Adakah niatnya untuk mengelirukan atau dia sekadar tersilap?. Terdapat terlalu banyak untuk diserap dalam satu hujah. Ia adalah sukar untuk disahkan dan sukar untuk dikaitan dengan pergelutan purata rakyat Malaysia.
Sambil mengakui bahawa beliau bercakap dari hati, hujah-hujah Rafizi hadir dalam bentuk yang mudah dihadamkan manakala penggunaan statistik Khairy telah membutakan kami dengan sains dan menjadikan dia seolah-olah kaku seperti kayu yang hanya membaca mengikut skrip.
Pemimpin Pemuda Umno berulang kali mencabar Rafizi soal perpaduan dalam Pakatan Rakyat dan berjenaka: "Berapa kukuhkah perpaduan di dalam PR?"
Mengambil isu di Kedah, Khairy menyerang pendirian Menteri Besar yang menggunakan Akta Universiti dan dan Kolej Universiti (AUKU) terhadap pelajar dan tidak konsisten dalam janji Pakatan.
Walau bagaimanapun, terdapat banyak juga yang diakuinya. Khairy memuji beberapa langkah Buku Jingga, dan bersetuju dengan pembangkang di atas keperluan perisytiharan aset.
Khairy turut mengakui dakwaan Rafizi bahawa rakyat Malaysia sentiasa berjaya untuk kembali pada masa kesusahan hanya kerana daya tahan mereka. Perdebatan Rafizi: "... kita perlu yakin kepada masyarakat ...." Dan parti-parti politik mesti "terlibat dengan rakyat".
Khairy menegaskan bahawa telah ada suara reformasi dalam Umno. Beliau tidak bersetuju dengan "satu aliran" yang dilakukan oleh sekolah-sekolah kita, Perkasa dan Ibrahim Ali.
Rafizi menyampaikan kekuatan perpaduan Pakatan secara bertulis berdasarkan perlembagaan. Tidak seperti BN, yang hanya boleh mengurus senarai yang longgar bercampur dengan pencapaian yang dibina di atas 50 tahun pembangunan negara, dan bukannya perlembagaan.
Khairy mempertahankan kerajaan dan menampilkan pembaharuan Najib, pemansuhan ISA, pindaan yang dicadangkan kepada AUKU, masyarakat liberal di Malaysia dan hakikat bahawa parti itu komited untuk pilihanraya yang bebas dan adil.
Khairy memainkan kekuatan politik tetapi Rafizi mempunyai kelebihan berbanding Khairy. Sekurang-kurangnya dua kali semasa perdebatan, Rafizi memuji populariti Khairy, terutamanya di kalangan pelajar yang ramai di antara mereka ialah ahli-ahli Kelab Umno. Pada satu ketika dia menggelar Khairy "aset negara". Walau bagaimanapun, beliau menambah, populariti Khairy ini tidak dapat diterjemahkan dalam mempengaruhi Kabinet atau Perdana Menteri.
Rafizi berharap Khairy akan menjadi Menteri Dalam Negeri dan kemudian mengusik beliau mengenai kemungkinan menjadi Menteri Pelajaran untuk membantu menekan pelbagai pembaharuan yang beliau sebutkan. Pada satu ketika, beliau juga cuba untuk menarik pemimpin Pemuda Umno untuk mempertimbangkan untuk menyertai pembangkang, kerana persamaan dan pandangan yang dikongsi.
Seorang pemerhati politik berkata: "Rafizi menang bergaya dan hebat. Khairy telah dihapuskan ".
Seseorang pelajar berkata, "Rafizi 1, Khairy 0."
Kredit : Pulak Dah
No comments:
Post a Comment